با توجه به تبصرۀ مادۀ 3 قانون مربوطه به امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب خردادماه 34 که در آن صراحت دارد به این‌که وزارت بهداری می‌تواند در صورتی‌که لازم بداند طبق مقرراتی که از طرف وزارتین بهداری و فرهنگ و با تصویب هیأت وزیران وضع خواهد شد بر‌طبق تبصرۀ مزبور عمل نماید، فلذا در صورت انجام مقدمات و حصول شرایط مقرر در تبصره، وزارت بهداری مخیّر در اقدام و عمل به آن بوده است و با‌توجه به کارت کمک‌داروسازی درجه یک خواهان‌ها که حاکی است چون نام‌بردگان از عهدۀ امتحانات مقرره برآمده‌اند کارت مزبور به آنان داده می‌شود تا‌به عنوان کمک‌داروساز درجه یک در داروخانه‌ای که دارای مسئول مجاز قانونی است، کارهای مربوطه به کمک‌داروسازی را انجام دهند و به هیچ‌وجه مستقلاً حق اداره کردن داروخانه را نخواهند داشت و در کارت‌های مزبور قید و اشاره‌ای به تبصرۀ مادۀ 3 و اعمال شرایط مقرر در آن نشده و در قوانین و آیین‌نامه‌های مربوطه هم وظایف و اختیارات کمک‌داروسازان درجه یک معلوم و مشخص گردیده و از مجموع مقررات مزبور این معنی‌استنتاج نمی‌شود که دارندگان چنین کارت‌هایی حق اداره کردن داروخانه را بدون دخالت مدیرمسئول مطلقاً داشته باشند. بنا به مراتب رأی شعبۀ چهارم دیوان عالی کشور که متضمن همین معنی است؛ نتیجتاً مورد تأیید است.
خلاصه
ادارۀ داروخانه با مدیرمسئول آن است و کمک‌داروسازان نمی‌توانند به طور مستقل چنین مسئولیتی داشته باشند.
بدون دیدگاه