با دقت و تعمق در محتویات دو پرونده که یکی به حکم شمارۀ 41/ 795 مورخ 29/ 3/ 1341 شعبۀ پنجم و دیگری به حکم شمارۀ 45/ 471 مورّخ 29/ 9/ 1345 شعبۀ ششم دادگاه استان مرکز منتهی گردیده، چنین معلوم میشود که در هر دو دادخواست عنوان تقاضا این بوده است که چون برای مولیعلیه درخواستکننده در اسناد سجلیِ او دو نام ذکر گردیده ولی او به یکی از این دو نام مشهور است و داشتن دو نام برای یک شخص مناسب نیست یکی از آن دو حذف شود و برای اثبات این که دارندۀ اسناد سجلی به نام مورد درخواست حذف شهرت ندارد؛ بلکه فقط به نام دیگر مشهور است به شهادت شهودی که از این امر اطلاع دارند تمسک گردیده و مؤدای شهادت شهود مزبور نیز مبنی بر همین اظهار بوده و شعبۀ پنجم دادگاه استان در حکم خود به استناد مادۀ 999 قانون مدنی مندرجات سند ولادت را با شهادت شهود قابل تغییر ندانسته و بر بطلان دعوی رأی داده ولی شعبۀ ششم با استناد به گواهی گواهان این درخواست را موجّه دانسته و بر حذف یکی از دو نام رأی داده است؛ گرچه استدلال شعبۀ ششم دادگاه استان در این مورد وجهه قانونی ندارد و متعاقب مادۀ 999 قانون مدنی در مادۀ 47 قانون اصلاح قانون سجل احوال مصوّب سال 1319 تمام مندرجات دفاتر و اسناد سجلی که با تشریفات مقرر در آن قانون تنظیم گردیده است از اسناد رسمی شناخته شده، ولی نظر به اینکه به حکایت جریان کار معلوم میشود تقاضاکنندگان مندرجات اسناد سجلی را هنگام تنظیم آن صحیح دانسته و دعوی آنان مبنی بر مخدوش بودن آن اسناد نیست؛ بلکه مورد درخواست آنان حذف یکی از دو نام مذکور در اسناد است که آن را زائد و منافی با شهرت دارندۀ اسناد مزبور میدانند و این ادعا مخالف با مندرجات سند رسمی نیست تا بتوان مورد را مشمول دو مادۀ 999 و 1309 قانون مدنی دانست درخواست مزبور موضوعاً از حدود منع آن دو ماده خارج و شهادت شهود در چنین مواردی قابل ترتیب اثر میباشد.
خلاصه
درخواست حذف یکی از دو نام مندرج در شناسنامه که متقاضی، آن را زائد و منافی با شهرت خود میداند، با شهادت شهود قابل اثبات است و این دعوی، ارتباطی به مادۀ 1309 ق.م ندارد.
بدون دیدگاه