با توجه به مادۀ 386 قانون تجارت که در صورت تلف یا گم شدن مال‌التجاره، متصدی حمل‌ونقل را جز در مواردی که مستثنی شده، مسئول قیمت کالا، و مادۀ 387 آن قانون، نام‌برده را درمورد خسارات ناشیه از تأخیر تسلیم یا نقص یا خسارات بحری (آواری) مال‌التجاره در حدود مادۀ قبل مسئول شناخته و این‌که در پرونده‌های مطروحه به جای آن‌که شرکت سهامی بیمۀ ایران به قائم‌مقامی از بیمه‌گزار دعوی خود را جهت مطالبۀ خساراتی که به صاحب کالا پرداخته، علیه متصدی حمل‌ونقل اقامه نماید، علیه نمایندۀ تجارتی متصدی حمل‌ونقل که مسئولیت و تعهد نماینده به موجب اسناد و مدارک پرونده ثابت و مسلم نشده طرح کرده، فلذا استماع دعوی به کیفیت مرقوم مجوز نداشته است بدیهی است در صورتی که در دادگاه معلوم و محرز‌شود که نمایندۀ تجارتی متصدی حمل‌ونقل دارای اختیارات و تعهداتی بوده که او را مسئول نموده و می‌تواند طرف دعوی مطالبه خسارات قرار گیرد قبول دعوی به طرفیت او بلااشکال است و در این زمینه آراء شعبۀ سیزدهم و شعبۀ هیجدهم دیوان عالی کشور که متضمن این معنی است موافق موازین تشخیص و نتیجتاً مورد تأیید است.
خلاصه
متصدی حمل‌ونقل حتّی در صورت واگذاری انجام عملیات حمل‌ونقل به نمایندۀ تجاری خود، مسئول هرگونه خسارت وارده به کالاست.
بدون دیدگاه