مقررات مادۀ 18 قانون تشكیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب سال 73، تضمینی است در جهت تأمین صحت آراء محاكم و عاری بودن احكام از اشتباه و مستفاد از بند 2 مادۀ 18 قانون مزبور به قرینۀ جملۀ شرطیۀ مندرج در قسمت اخیر آن این است كه اشتباه در رأی صادره آن چنان واضح و بیّن باشد كه چنانچه به قاضیِ صادركنندۀ رأی تذكر داده شود موجب تنبه وی گردد لیكن حتمیت لزوم تذكر به قاضی صادركنندۀ رأی و حصول تنبه او از آن استنباط نمی‌شود. همین قدر كه قاضی دیگری كه شأناً و قانوناً در مقامی است كه می‌تواند بر اجرای صحیح قوانین نظارت نماید پی به اشتباه رأی صادره ببرد و مطلب را كتباً و مستدلاً عنوان كند مرجع تجدیدنظر را رأساً به اعمال مقررات تبصره ذیل مادۀ 18 مكلف می‌نماید و با این كیفیت رأی شمارۀ 120- 9/ 2/ 76 شعبۀ بیستم دادگاه تجدیدنظر استان تهران كه با این نظر مطابقت دارد به اكثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد.
[1]. ← تبصرۀ 2 ذیل مادۀ 18 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب 1373 (اصلاحی 1381).
بدون دیدگاه