حضانت کودک در طلاق به مجموعه از حقوق و تکالیف پدر و مادر در قبال فرزند خود اطلاق میشود. با توجه به قوانین ایران، حضانت فرزند به دو صورت تسلیم و شفاعت در دسترس است. در قانون ایران، مسئولیت حضانت فرزند بر عهده پدر و مادر است.
در صورتی که جدایی و طلاق رخ داده باشد. قاعده اصلی بر این است که فرزند به عهده والدی که برای تربیت و پرورش فرزندان مناسبتر است، سپرده میشود. همچنین، در صورتی که والدین با یکدیگر توافق نکردهاند، دادگاه میتواند حضانت فرزند را به یکی از والدین واگذار کند یا حضانت مشترک را تعیین کند. که حضانت مشترک بلا مانع است. در صورتی که والدین مسئولیت تربیت فرزند را به شخص دیگری واگذار کنند، باید به دادگاه مراجعه کنند تا این تصمیم رسمی شود.
لازم به ذکر است که در صورتی که والدین هر دو نسبت به حضانت فرزند خود منافع و علاقههای خاصی دارند و نتوانند به توافق برسند، دادگاه باید با توجه به مصلحت کودک، تصمیم گیری کند.
تقسیم بندی حضانت فرزند
حضانت فرزند به دو دسته حضانت تسلیمی و حضانت شفاعتی تقسیم میشود. در ادامه به تفکیک هر کدام از این موارد را به تفصیل توضیح می دهیم.
حضانت تسلیمی
در قانون ایران به معنای واگذاری فرزند به دیگری با رضایت آشکار والدین یا مراجع قانونی است.
در این نوع حضانت، والدین فرزند خود را به شخص دیگری به عنوان نگهدارنده و مدیر حضانت تسلیم میکنند و این شخص مسئولیت نگهداری، مراقبت و پرورش فرزند را بر عهده دارد.
حضانت تسلیمی معمولاً در مواردی اتفاق میافتد که والدین ناتوان هستند که به خوبی از فرزند خود مراقبت کنند، به عنوان مثال در صورتی که به دلایل شغلی، سلامتی یا خانوادگی نمیتوانند برای فرزند خود مراقبت کنند. در این حالت، والدین میتوانند با رضایت خود، فرزند خود را به شخص دیگری تحویل دهند که بتواند به خوبی از فرزندشان مراقبت کند.
اگر در تمامی مواردی که یکی از والدین به هر دلیلی توان نگهداری از فرزند خود را نداشته باشد به دیگری محول کند؛ و کار حضانت فرزند به لجبازی و لجاجت والدین ختم نشود. دیگر در این خصوص نگرانی وجود ندارد و این امر یعنی توافق بهترین کار برای فرزند است.
حضانت شفاعتی
شرایط حضانت فرزند
برای تعیین حضانت فرزند، شرایط مختلفی وجود دارد که از جمله آنها میتوان به سن و توانایی فرزند، وضعیت اقتصادی پدر و مادر، شرایط زندگی و محل سکونت هر یک اشاره کرد.
همانطور که گفته شد دادگاه به اولین چیزی که در تعیین حضانت فرزند توجه می کند مصلحت خود فرزند می باشد. چرا که باید به سلامت فرزند توجه کرد. و در نظر داشت که اگر فرزند را اشتباها به یکی از والدین بدهیم چه اثرات سوء و بدی به دنبال دارد.
عامل دومی که بسیار اهمیت دارد سلامت روان والدین است. چرا که اگر فرزند در محیط ناسالمی رشد کند به لحاظ کیفرشناسی ممکن است در آینده منجر به جرم و جنایاتی شود.
تغییر حضانت فرزند
در صورتی که شرایط خانوادگی به گونهای تغییر کند که باعث نارضایتی والدین شود. میتوان از دادگاه درخواست تغییر حضانت فرزند را داد و بر اساس مستندات و شواهدی که ارائه میشود. تصمیم گیری میشود.
به عنوان مثال اگر مشخص شود که یکی از والدین سلامت روان ندارد و با فرزند با خشونت رفتار می کند و نسبت او پرخاشگری می کند. طرف دیگر می تواند حضانت فرزند را برعهده بگیرد و دادگاه علی القاعده حضانت را از پدر یا مادر ناسالم می گیرد و به طرف دیگر می دهد.
عواقب نقض حقوق حضانت فرزند
از جمله عواقب نقض حقوق حضانت فرزند میتوان به افزایش مجازاتهای قانونی، عدم دسترسی به فرزند، از دست دادن حق حضانت و مشکلات روانی که برای فرزند ممکن است ایجاد شود، اشاره کرد.
سخن پایانی
طبق توضیحات بالا اگر در یکی از والدین صلاحیت ادامه دادن به حضانت فرزند وجود نداشته باشد می توان حضانت را از او گرفت و به آن کس که صلاحیت حضانت دارد بدهیم.
دیدگاه کاربران
تا کنون دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را ثبت میکند!