نظر به این‌که درمورد شخصی معتاد به مواد مخدر که توسط مأموران دستگیر یا به وسیلۀ خویشاوندان و همسایگان معرفی
می‌شود به صراحت مادۀ 8 لایحۀ قانونی تشدید مجازات مرتکبین جرائم مواد مخدر مصوب 19/ 3/ 59 شورای انقلاب جمهوری اسلامی
ایران، تعقیب کیفری موکول به این است‌که متهم ولگرد باشد و اعتیاد او مورد تأیید پزشکی قانونی قرار بگیرد و در صورتی که
ولگرد بودن معتاد محقق نباشد، تعقیب کیفری او مخالف صریح این ماده خواهد بود و نظر به این‌که در مادۀ 20 لایحۀ قانونی
مذکور مجازات خاصی پیش‌بینی نشده است چنین استنباط می‌شود که این ماده منحصراً ناظر به معتادین ولگرد موضوع مادۀ 8 لایحۀ
قانونی یاد شده است. بنابراین رأی شعبۀ اول دادگاه استان همدان که موافق این نظر صادر شده صحیح و منطبق با موازین قانونی
تشخیص می‌شود.خلاصهتعقیب کیفری شخص معتاد به جرم اعتیاد
منوط به تحقّق دو شرط است:ولگرد بودن، و تأیید اعتیاد او توسط پزشکی
قانونی.
