ماده ۱۱- خارجی را ممکن است در موارد ذیل از خاک ایران اخراج و یا محل توقف او را تغییر داد:
الف – اگر برخلاف مقررات این قانون رفتار نماید.
ب – در صورتی که مطابق مقررات مواد ۳ و ۴ اجازه عبور و یا توقف خارجی ملغی شود. تصمیم اخراج را اداره نظمیه به موقع اجرا می‌گذارد. در هر موقعی که تصمیم اخراج اتخاذ شود و تأخیر اجرای آن منافی مصالح مملکتی نیست از طرف نظمیه و یا از طرف ادارات ذی صلاحیت دیگر آن تصمیم و مهلتی که برای اجرا داده می شود به شخصی که باید اخراج شود اخطار خواهد شد. هرگاه خارجی تقبل کند که در مدتی که از طرف اداره صلاحیتدار تعیین می شود از ایران خارج بشود آزادانه خارج خواهد شد والا تحت الحفظ اخراج می شود. مصارف اخراج در مواردی که خارجی باید تحت الحفظ اخراج شود از محل عواید مقرره به موجب ماده ۱۴ تأدیه خواهد شد.
