ماده 3- در کلیه مواردی که حداکثر مجازات حبس در این قانون «تا دو سال» است‌دادگاه می‌تواند در صورت وجود جهات مخففه مجازات حبس را تا یک سوم حداقل‌مجازات قانونی جرم تخفیف داده و یا به یکی از مجازاتهای ذیل متناسب با مجازات‌اصلی تبدیل نماید:
الف (اصلاحی 1399/11/08)- در مورد کارکنان پایور:
1 – کسر حقوق و مزایا به میزان یک چهارم از شش ماه تا یک سال.
2 – جزای نقدی از 15/000/000 تا 100/000/000 ریال
3 – محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یک سال.
4 – انفصال موقت از خدمت از سه ماه تا شش ماه.
5 – منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین از شش ماه تا یک سال.
ب (اصلاحی 1399/11/08)- در مورد کارکنان وظیفه:
1 – اضافه خدمت از دو ماه تا چهار ماه.
2 – جزای نقدی از 10/000/000 تا 60/000/000 ریال.
3 – منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت شش ماه و‌حداکثر تا پایان خدمت وظیفه و در صورتی که باقیمانده خدمت دوره ضرورت کمتر از‌شش ماه باشد دادگاه می‌تواند مدت باقیمانده را مورد حکم قرار دهد.
تبصره 1 – در صورت محکومیت به منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین، تعیین محل خدمت جدید به عهده یگان یا سازمان مربوط می‌باشد.
تبصره 2 – در کلیه جرائمی که مجازات قانونی حبس تا سه ماه می‌باشد، قاضی مکلف به تبدیل مجازات حبس به جزای نقدی می‌باشد.
