در پادکست ذیل، به بررسی مسئولیت عدم حضور کارمند رسمی در سر کار می پردازیم.
هر فردی بعد از استخدام موظف است در ساعات و روزهایی که تعیین گردیده در محل کار خود حاضر شود. عدم حضور وی در صورتی که به دلیل مرخصی یا ماموریت نباشد، غیبت محسوب می شود؛ و این امر غیبت غیر موجه است. پس اگر عدم حضور کارمند در سر کار بدون هماهنگی قبلی و اجازه صورت گیرد به آن غیبت می گویند.
عدم حضور کارمند تحت شرایطی غیبت محسوب می شود. فلذا اگر او در روز های تعطیل در محل کارش حاضر نشود و یا در فرضی که با اخذ اجازه باشد و نیز مرخصی بگیرد. عمل وی غیبت نیست و جریمه ای بابت عدم حضور او در سر کار شامل حال وی نمی گردد. در ادامه به فروضی که فرد استحقاق حضور و یا عدم حضور در سر کار را دارد یا به عبارت دیگر موارد غیبت موجه و غیر موجه و نیز مسئولیتی که فرد در این مواقع خواهد داشت را بیان می کنیم.
غیبت موجه
گاهی اوقات غیبت کارگر از توان و اراده وی خارج است؛ به عبارتی اتفاقی می افتد که از قبل برنامه ریزی نشده است و فرد نمی تواند در محل کار حاضر شود. در اینجا کارگر با استناد به دلایل معتبر، غیبت خود را موجه می کند. این موارد از قرار ذیل است:
- تولد فرزند؛ در فرضی که فرزند شخص کارگر قبل از موعد پیش بینی شده متولد شود غیبت وی موجه خواهد بود.
- بیماری کارگر و گرفتن گواهی پزشکی و ارائه آن به کارفرما
- احضار قضایی کارگر برای ادای شهادت و نظایر آن، در این مورد نیز غیبت فرد موجه خواهد بود.
- فوت بستگان درجه یک، در این فرض هم در صورتی که ناگهانی باشد و فرد در سر کار حاضر نشو عدم حضور وی موجه خواهد بود.
مجازات غیبت غیر موجه
۱. غیبت غیرموجه در قانون خدمات کشوری
این قانون قواعد مربوط به کارکنان دولت و نهادهای عمومی دولتی را بررسی می کند. مستند به ماده 87 قانون مدیریت خدمات کشوری، هرگونه غیبت در دستگاه های اجرایی به عنوان تخلف اداری محسوب می شود و نیز تبعاتی را در پی دارد. بر اساس این قانون:
- قطع حقوق و مزایا: به ازای روزهای غیبت، حقوق و مزایا پرداخت نمی‌شود.
- ثبت در پرونده کارمند: غیبت غیرموجه در سوابق انضباطی کارمند درج خواهد شد.
- بررسی توسط هیئت رسیدگی به تخلفات اداری: در صورت تکرار، پرونده به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری ارجاع می‌شود.
- امکان اخراج: اگر غیبت غیرموجه بیش از ۱۵ روز متوالی یا ۳۰ روز غیرمتوالی در یک سال باشد، امکان قطع همکاری و اخراج کارمند وجود دارد.
۲. غیبت غیرموجه در قانون کار
این قانون قواعد مربوط به کارکنان و کارگران بخش خصوصی و شرکت‌ها را بررسی می کند. مستند به ماده 27 قانون کار، در صورتی که کارگر بدون دلیل موجه در محل کار حاضر نگردد؛ در این فرض کارفرما می تواند از تنبیهات انضباطی و حتی اخراج استفاده نماید.
هرگاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور ورزد و یا آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی نقض نماید، کارفرما حق دارد درصورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به‌عنوان حق سنوات به وی پرداخته و قرارداد کار را فسخ نماید. در واحد‌هایی که فاقد شورای اسلامی کار هستند نظر مثبت انجمن صنفی لازم است. در هر مورد از موارد یاد شده اگر مسأله با توافق حل نشد به هیئت تشخیص ارجاع و در صورت عدم حل اختلاف از طریق هیأت حل اختلاف رسیدگی و اقدام خواهد شد. در مدت رسیدگی مراجع حل اختلاف، قرارداد کار به حالت تعلیق در می‌آید.
یکی از سوالاتی که زیاد به چشم میخورد این است که چند روز غیبت غیر موجه سبب اخراج کارگر می شود. در پاسخ به این سوال باید مستند به ماده فوق گفت؛ اگر کارگر بیش از سه روز متوالی یا چهار روز متناوب در یک ماه بدون عذر موجه غیبت کند، کارفرما می‌تواند با رعایت تشریفات قانونی، قرارداد را فسخ کند.
مجازات های غیبت در قانون کار به چهار دسته تقسیم می شود؛
- اخطار کتبی و کسر حقوق به میزان روزهای غیبت
- توبیخ کتبی و ثبت در پرونده پرسنلی
- ارجاع به کمیته انضباطی و احتمال اخراج
- تصمیم‌گیری نهایی درباره اخراج کارگر
زمانی که تصمیم بر اخراج کارگر گرفته می شود این امر باید به تایید کمیته انضباطی برسد. به این نکته توجه داشته باشید کارگر می تواند به مراجع حل اختلاف اعتراض نماید.
در نهایت و با توجه به توضیحات ارائه شده، عدم حضور کارمند رسمی در سر کار می تواند تبعاتی را در پی داشته باشد. از جمله توبیخ، کسر از حقوق و حتی اخراج را در پی خواهد داشت. بنابراین کارگر باید با رعایت قوانین کار و آگاهی کامل در این زمینه از غیبت غیر موجه خودداری نماید.
و کارفرمایان نیز در زمینه حضور و غیاب باید اقدامات لازم را به عمل آورند تا تمامی موارد به درستی انجام شود.
دیدگاه کاربران
تا کنون دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را ثبت میکند!