رأی وحدت رویه شماره ۵۹۲ مورخ ۱۳۷۳/۴/۷ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم امکان تجدیدنظرخواهیِ خارج از مهلت)

‌مادۀ 12 قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها مصوب 17 مرداد‌ماه 1372 برای تجدیدنظرخواهی از آراء دادگاه‌های حقوقی و كیفری موضوع مادۀ 9 این قانون‌ مهلت معین نموده كه در جهت تسریع در ختم پرونده‌ها و قطعیت بخشیدن به آراء دادگاه‌ها است.‌ در قوانین آیین دادرسی هم برای اعتراض و تجدیدنظر نسبت به آراء دادگاه‌ها مدت و مهلت مقرر شده و تاكنون قانونی كه علی‌الاطلاق رسیدگی به اعتراض یا تجدیدنظر از آراء دادگاه‌ها را بدون رعایت مدت و مهلت پیش‌بینی نموده باشد تصویب نشده است. ‌بنابراین آراء سابق‌الصدور دادگاه‌ها كه قبلاً ابلاغ شده و از طرف اشخاص ذینفع مورد درخواست تجدیدنظر قرار نگرفته از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قانون‌ تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها مشمول مهلت مقرر در مادۀ 12 این قانون می‌باشد و نتیجۀ رأی شعبۀ دهم دیوان عالی كشور كه درخواست تجدیدنظر خارج از ‌این مهلت را نپذیرفته و رد كرده است صحیح تشخیص می‌شود.¹