بنا به حکم مقرر در اصل سی و پنجم قانون اساسی انتخاب وکیل از حقوق اصحاب دعواست و قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز با تأکید بر حق متداعیین در انتخاب وکیل، در مادۀ 2 مقرر داشته: «هیچ دادگاهی نمی‌تواند به دعوایی رسیدگی کند مگر اینکه شخص یا اشخاص ذی‌نفع یا وکیل یا قائم‌مقام یا نمایندۀ قانونی آنان رسیدگی به دعوا را برابر قانون درخواست نموده باشند» و در مادۀ 39 تصریح کرده: «در صورتی که وکیل استعفای خود را به دادگاه اطلاع دهد، دادگاه به موکل اخطار می‌کند که شخصاً یا توسط وکیل جدید، دادرسی را تعقیب نماید…»؛ همچنین قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری مصوب 1356 در فصل هشتم در قسمت اخیر مادۀ 34 یادآور شده که اجرای مقررات این فصل نباید حق تظلم و مراجعۀ مستقیم و بدون مانع اشخاص به دادگاه‌ها و دیوان عالی کشور را از آنان سلب نماید، بنابراین به نظر اکثریت قریب به اتفاق اعضای هیأت عمومی دیوان عالی کشور برای اقامۀ دعاوی حقوقی، شکایت از آراء و دفاع از آنها دخالت وکیل قانوناً الزامی نیست و دادنامۀ شمارۀ 1220- 27/ 8/ 1385 شعبۀ پانزدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران که با این نظر مطابقت دارد نتیجتاً صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می گردد.
خلاصه
حضور وکیل در دعاوی الزامی نیست و کسی نمی‌تواند اصحاب دعوا را ملزم به داشتن وکیل کند.
بدون دیدگاه